ما بي تو تا دنيــــاست دنيــائي نداريم
چون سنگ خاموشيم و غوغائي نداريم
اي سـايه ســار ظهر گــــرم بي ترحم
جز ســـايه دستـان تــو،جـائي نداريم
تـــو آبـــروي خـــاكي و حيثيـت آب
دريـا تـوئي، ما جـز تـو دريائي نداريم
وقتي عطــش مي بارد از ابر ستــرون
جز نـــــام آبـي تــــو آوائي نداريـم
شمـشيـرها را گـو ببـارند از سر بـغض
از عـشـق، مـا جــز اين تمنـائي نداريم
_______________________________
دوست هم كلبه اي