زندگینامه حضرت حجةالاسلام سید محمد باقر موسوی مهری دام ظله

[ و به مردى که از او خواست تا پندش دهد فرمود : ] از آنان مباش که به آخرت امیدوار است بى آنکه کارى سازد ، و به آرزوى دراز توبه را واپس اندازد . در باره دنیا چون زاهدان سخن گوید ، و در کار دنیا راه جویندگان دنیا را پوید . اگر از دنیا بدو دهند سیر نشود ، و اگر از آن بازش دارند خرسند نگردد . در سپاس آنچه بدان داده‏اند ناتوان است ، و از آنچه مانده فزونى را خواهان . از کار بد باز مى‏دارد ، و خود باز نمى‏ایستد ، و بدانچه خود نمى‏کند فرمان مى‏دهد . نیکوان را دوست مى‏دارد ، و کار او کار آنان نیست و گناهکاران را دشمن مى‏دارد ، و خود از آنان یکى است . مرگ را خوش نمى‏دارد ، چون گناهانش بسیار است و بدانچه به خاطر آن از مردن مى‏ترسد در کارست . اگر بیمار شود پیوسته در پشیمانى است ، و اگر تندرست باشد سرگرم خوشگذرانى . چون عافیت یابد به خود بالان است ، و چون گرفتار بلا شود نومید و نالان . اگر بلایى بدو رسد ، به زارى خدا را خواند ، و اگر امیدى یابد مغرور روى برگرداند . در آنچه در باره آن به گمان است ، هواى نفس خویش را به فرمان است ، و در باره آنچه یقین دارد در چیرگى بر نفس ناتوان . از کمتر گناه خود بر دیگرى ترسان است ، و بیشتر از پاداش کرده او را براى خود بیوسان . اگر بى نیاز شود سرمست گردد و مغرور ، و اگر مستمند شود مأیوس و سست و رنجور ، چون کار کند در کار کوتاه است و چون بخواهد بسیار خواه است . چون شهوت بر او دست یابد گناه را مقدّم سازد ، و توبه را واپس اندازد و چون رنجى بدو رسد از راه شرع و ملّت برون تازد . آنچه را مایه عبرت است وصف کند و خود عبرت نگیرد ، و در اندرز دادن مبالغه کند و خود اندرز نپذیرد . در گفتن ، بسیار گفتار ، و در عمل اندک کردار در آنچه ناماندنى است خود را بر دیگرى پیش دارد ، و آنچه را ماندنى است آسان شمارد . غنیمت را غرامت پندارد و غرامت را غنیمت انگارد . از مرگ بیم دارد و فرصت را وامى‏گذارد . گناه جز خود را بزرگ مى‏انگارد و بیشتر از آن را که خود کرده ، خرد به حساب مى‏آرد ، و از طاعت خود آن را بسیار مى‏داند که مانندش را از جز خود ناچیز مى‏پندارد . پس او بر مردم طعنه زند و با خود کار به ریا و خیانت کند با توانگران به بازى نشستن را دوست‏تر دارد تا با مستمندان در یاد خدا پیوستن . به سود خود بر دیگرى حکم کند و براى دیگرى به زیان خود رأى ندهد ، و دیگران را راه نماید و خود را گمراه نماید . پس فرمان او را مى‏برند و او نافرمانى مى‏کند . و حق خود را به کمال مى‏ستاند و حق دیگرى را به کمال نمى‏دهد . از مردم مى‏ترسد ، نه در راه طاعت خدا و از خدا نمى‏ترسد در راه طاعت بنده‏ها . [ و اگر در این کتاب جز این گفتار نبود ، براى اندرز بجا و حکمت رسا ، و بینایى بیننده و پند دادن نگرنده اندیشنده بس مى‏نمود . ] [نهج البلاغه]

زندگینامه حضرت حجةالاسلام سید محمد باقر موسوی مهری دام ظله

زندگینامه حضرت حجة الاسلام سید محمد باقر مهری دام ظله

در سال 1367 ه.ق در نجف اشرف متولد شد. پدرشان حضرت آیة الله العظمی سید عباس مُهری(کلانتر) از علمای بزرگ ومجتهدین مطرح حوزه علمیه نجف بودند.

ایشان دروس ابتدایی را در مدرسه ایرانیها در شهر نجف سپری کرده و در همان سنین نوجوانی به تحصیل علوم حوزوی پرداختند.

دروس سطح حوزه را نزد آیةالله شیخ مجتبی لنکرانی و آیة الله شیخ صدرا بادکوبی و همچنین آیة الله شیخ حسین الراستی الکاشانی – رضوان الله تعالی علیهم- طی کردند.

پس از آن در درس خارج فقه عالم گرانقدر حضرت آیةالله العظمی سید ابوالقاسم خویی و نیز آیت الله شید سید محمدباقر صدر -قدس الله اسرارهم- حاضر شده و به مسیر علمی خود ادامه دادند.

ایشان به همراه عده ای ازفضلا مانند آیة الله سید محمود هاشمی شاهرودی در زمره شاگردان مبرز و مورد عنایت شهید صدر بودند.

وی از ارادتمندان امام خمینی رضوان الله تعالی علیه در زمان حضور ایشان در نجف اشرف ایشان بودند و همواره از حامیان انقلاب اسلامی ایران قبل و بعد از پیروزی آن به شما میآمدند.

معظم له در طول حیات علمی خود شاگردان زیادی در حوزه های علمیه علمیه نجف، قم و کویت داشتند.

ایشان پس از خروج از حوزه علمیه نجف اشرف چند سال در حوزه علمیه قم و سپس به کویت عزیمت کردند.

ایشان که در کویت با نام "المهری" شناخته میشوند در طول سالهای اقامتشان در کویت همواره پناهگاهی برای شیعیان این کشور محسوب میشدند و هم اکنون نیز از چهره های تأثیرگذار و مورد اعتماد مسئولان کشور کویت و ایران میباشند.

در حال حاضر نیز بصورت مستمر با مراجع عظام تقلید در قم و نجف و نیز مقام معظم رهبری –حفظهم الله- در ارتباط بوده و یکی از مهمترین شخصیتهای علمی و سیاسی کویت به شمار میآیند و مواضع ایشان همیشه مورد توجه مردم و مسئولین کویت است.

همسخن ::: پنج شنبه 88/1/27::: ساعت 7:13 عصر

حواشی وارده: حاشیه

لیست کل یادداشت های این وبلاگ