بهمن 90 - همسخن

عیدالزهرا آری یا خیر؟ قسمت اول

بسم الله الرحمن الرحیم

عید الزهرا آری یا خیر؟!

قسمت اول

تذکر: اگر دنبال حرف حساب هستید و تعصب ندارید (تعصب برگزاری عیدالزهرا یا تعصب عدم برگزاری) این مطلب را بخوانید وگرنه از همین اول رها کنید و مطلب را ادامه ندهید.

سال 1384 که تازه دوره سطح حوزه را شروع کرده بودم، در مورد عیدالزهرا برایم سؤال پیش آمده بود لذا تصمیم گرفتم که از اساتید این مطلب را بپرسم. در آنزمان از چند استاد مطرح و معتبر سؤالی را کتبی نوشتم و جواب آنها را کتبی گرفتم. لکن آنزمان قول دادم که این مطلب را فقط در تابلو کلاس نصب کنم و به دست افراد دیگر نرسد بنابراین خواهش کردم که مطلب را بدون سانسور بنویسند.

الان بعد از 6 سال میبینم مطلب بسیار مفید هستند و در عین حال نکته محرمانه ای ندارد لذا نوشته ها را عینا تایپ میکنم و فقط نام اساتید را نمینویسم.

متن سؤال:

استاد گرانقدر . . . . . . . . .

سلام علیکم

لطفا با توجه به در پیش رو بودن 9 ربیع (عیدالزهرا) مختصری از مهمترین نکاتی که در این زمینه دانستن آن برای طلاب مفید و ضروری است - اعم از سابقه تاریخی، برخورد ائمه علیهم السلام باین موضوع، سیره علما در برخورد با آن، اصل برگزاری جشن و کیفیت آن و یا هر نکته دیگری که صلاح میدانید- بیان فرمایید.

در ضمن اگر در این زمینه کتاب خاصی در نظر دارید معرفی فرمایید.

با تشکر فراوان

جواب اساتید به ترتیب الفبا

جواب استاد الف

باسمه تعالی

حقیر مطالعه ای در این زمینه ندارم ولی آنچه به نظر مسلّم میرسد اینست که در عین ضرورت تبری خالصانه از اعداء الله و اعداء اولیائه علیهم السلام حدود شرعی باید رعایت شود زیرا "رفع القلم" پایه ای ندارد.

والسلام

23/1/84

ع.ا

پاسخ استاد آ

بسمه تعالی

با عرض سلام و آرزوی توفیق روز افزون

راجع به نهم ربیع الاول نکاتی به ذهن میرسد:

اولا جهت برائت و لعن در این مساله است که روایات زیادی در این باب وارد شده است به عنوان نمونه هل الدین الا الحب و البغض و اینکه انسان نمیتواند در قلب و دل خویش هم محبت اهل بیت و هم دشمنان آنها را قرار دهد چنانچه به این معنا در روایتی در ذیل آیه شریفه "ما جعل الله لرجل قلبین فی جوفه" (احزاب – 4) اشاره شده است.

ثانیا حرکت در جهت افشای مظلومیت اهل بیت بالاخص حضرت صدیقه کبری که در این مورد مناسب است انسان تاریخ را ملاحظه کند و سؤالات بی پاسخی که در مورد حضرت زهرا سلام الله علیها مطرح است و خود روشنگر بسیاری از مسائل صدر اسلام است، دنبال کند.

ثالثا نحوه برخورد با این مساله در جامعه کنونی از جمله راههای طرح مجالس شادی میتوان به مساله مصادف بودن این روز با سالروز امامت و ولایت حضرت حجه عجل الله تعالی فرجه الشریف اشاره کرد و اینکه نسبت به این روز خاص در بین خواص و عوام به عنوان روز عید تلقی می شده است و علما هم به این روز نظر خاصی داشتند، باید توجه شود ولی از طرف دیگر باید مرز بین دین و هوای نفس مشخص شود چه بسا انسان در قالب بعضی از عناوین دینی دنبال امیال و هواهای نفسانی باشد مسلما کارهایی که بعضا شنیده میشود هیچ مناسبتی با این مساله ندارد.

در خاتمه عرض میکنم نسبت به سابقه تاریخی و نکات در این زمینه به بحاط ج 31 مراجعه شود.

با تقدیم احترام – آ

پاسخ استاد ج

بسمه تعالی

باسلام

در ارتباط با موضوع فوق بنظر میرسد توجه به چند اصل ضروری است.

1. تولی و تبری، از محورهای کلیدی و اصول و پایه های مهم مذهب تشیع است.

2. محرمات الهی حرام است در هر زمان و مکان {با غض نظر از احکام ثانویه} و اعیاد و مناسبتهای خاص مذهبی، مجوز ارتکاب آنها نیست.

3. اجتناب از لهو، امری ضروری است. و در مجالس مربوط به عیدالزهرا باید توجه نمود مصداق لهو نگردد.

4. آیا جشن صرفا بمعنای لهو و ابتذال است یا میتوان اینگونه جشنها را هدفمند نمود و سامان مند کرد. چه مانعی دارد در اینگونه مراسم به ابعد مختلف پرداخته شود مانند بیان جملات و افعالی که موجب مزاح مشروع حضار گردد، قرائت ادعیه ای که نمایانگر تجدید عهد و پیمان با حضرات معصومین علیهم السلام باشد، بیان خاطرات و نمونه هایی از آسیبهای خلافت اموی، عباسی و خلفای سه گانه و... هرچند که مع الاسف معمولا تلقی از جلسات عیدالزهرا، ... و اتلاف دو سه ساعت وقت و نوعی اباحیگری میباشد که معلوم نیست تا چه حد مرضی حضرت بقیه الله الاعظم باشد.

به امید آنکه خداوند متعال ما را با وظایفمان آشنا نموده و توفیق انجامش را عنایت فرماید.

امضا 27/1/84

پاسخ استاد میم

در بحارالانوار ج... ص... روایتی از پسر ابن طاووس در این زمینه وارد شده است. که پسر ابن طاووس توثیقی ندارد.

در کتاب تاریخ صفویه تالیف آقای رسول جعفریان آمده است که جشن گرفتن این روز از زمان صفویه شروع شده است.

و اما فوت عمر، مورخین متفقند که در 26 ذی حجه ضربت خورد و در 28 آن مُرد.

همسخن ::: جمعه 90/11/14::: ساعت 7:36 عصر

حواشی وارده: حاشیه

قدرت و شهوت

یک روایت زیبا

قال امیرالمؤمنین علیه السلام:

اذا کثرت القدره قلت الشهوه