عشق...سنگ... انسان

عشق...سنگ... انسان

بنظر من وجود این نیرو (عشق) در وجود انسان بسیار خوب ولازمه و ما باید خداوند متعال را بخاطر این نعمت شکر کنیم.

بعضی آدما باسنگ تفاوتی نمیکنند بلکه بدترند.اگر از کنار سنگ بگذری،به او بخندی یا اخم کنی یا محبت کنی واکنشی نشان میده؟این آدماهمینطورند.

از صبح تا شب فقط به فکر معیشت هستند و اصلا فکر چیزای دیگه به سرشون نمیاد.

عشق بستر بسیاری از رفتارهای انسانیه که آدمای حسابگر تن به اون نمیدن...

خوش اخلاقی و شاد کردن و کمک کردن و احترام و...صفاتی هستندکه در مقابلش پول نمیشمارن بهت بدن بنابرین آدمای سنگی به فکرش نیستند.

(البته بجای خودش میگم به نظر من عقل با عشق تنافی ندارن)

حالا این نیرو در وجود بعضی ها متکامل تره ،در بعضی ها ابتدایی تر.

عشق به همان معنای ابتدایی را که در نظر بگیرید؛

دو نفر هستند یکی به جنس مخالفش علاقه مند میشه و حاضره برای جلب رضایت اون خیلی کارها را بکند خیلی زحمتها را تحمل کندو...

اما یکی آدم سنگیه اصلا دلش به هیچ جا گره نمیخوره ،اگر هم یه روز از یکی خوشش بیاد دو زار بیشتر براش ارزش قایل نیست اگر با همان بدست آمد که آمد وگرنه بی خیال.

تو این دوره زمانه آدمای اینجوری دارن زیاد میشن‍؛

کیه که حاضر باشه تن بده به سختی و زحمت برای دیگران؟

یادمه که سال76 یا 77 که هفته نامه «مهر» را میخوندم در سه شماره آقای سید علی میرفتاح مطلبی نوشته بود با عنوان

«عشق را از خودمان دریغ کرده ایم»

و قسمت سوم عنوانش این بود ؛

«هم گناه دارد هم خریت است»

در اونجا جالب توصیف کرده بود که جوانهای امروز دنبال عشق نیستند چون عشق کسی دیگر(مثلایکنفر جنس مخالف )هم گناه دارد وهم اینکه مگر خرم که بخام بخطر یکی دیگر خودم را به سختی بندازم یا خدای نکرده چند قران پول خرج کنم یا خاطر شریفم را مشوش کنم که چند کلمه عاشقانه بسازم و...

با ازدواج با یک دختر پولدار که آقاجونش هم پا تو سن گذاشته و همین امروز وفردا زحمت را کم میکنه همه این مسایل حل میشه.

البه نه آقای میر فتاح نه بنده منظورمون گناه و چشم چرانی و عاشقزده شدن نیست.

(اگر به آرشیو این مجله دسترسی دارید به خوندنش می ارزد)

بله ......

همسخن ::: پنج شنبه 86/2/6::: ساعت 7:57 عصر

حواشی وارده: حاشیه

لیست کل یادداشت های این وبلاگ